Communicatielessen bij Eurovisie songfestival

In dit artikel willen we het graag hebben over het Eurovisie songfestival. Ik (Nico) was in die periode op bezoek bij Jan en samen zaten we op de bank te zappen, toen we wij toevallig inschakelden op het Eurovisie songfestival. Een evenement waar we niet dol op zijn, als is het alleen al om de reden dat het voor ons gevoel alleen nog maar gaat over toeters en bellen. Precies op dat moment begon de Portugese zanger Salvador Sobral met zijn liedje; Amar pelos dois. Een 27-jarige jongeman die rustig op het podium bleef staan en met een ingetogen performance ‘gewoon’ een liedje zong’. Nou ja gewoon… Allebei werden we meteen gegrepen en konden op dat moment niets anders doen dan de afstandsbediening neerleggen, luisteren en ons verwonderen over hoe de zanger op authentieke wijze zijn boodschap ‘liefhebben voor twee’ aan een miljoenenpubliek verkondigde. Daarbij deed hij zijn best om niet in de microfoon te kruipen. Het overkomt ons zelden, maar beiden waren we in no time ontroerd.

Kwetsbaarheid

Waarom raakte dit optreden ons zo en waren we op slag ontroerd, terwijl we zijn woorden niet eens begrepen? Omdat de oprechtheid van de boodschap van Salvador meteen binnenkwam, hij zichzelf durfde te zijn en de ongebruikelijke bewegingen die hij maakte en die hem werden ingegeven door hoe hij zich op dat moment voelde. Hij gaf zich volledig bloot aan ons als kijkers, waardoor we vrijwel elk gezongen woord in zijn ogen konden teruglezen. Daar heb je geen vertaling voor nodig. De zoetgevooisde stem en de melancholische melodie, deden natuurlijk ook een duit in het zakje. En niet onbelangrijk, zijn boodschap werd niet afgeleid door flitsende kostuums, Houdini acts en futuristische danspasjes. Kortom, de boodschap kwam recht uit zijn hart. Zoals ook uit latere verslaggeving bleek, was niets van te voren gescript en met behulp van nauwkeurige choreografie geoefend. Salvador wist niet eens hoe hij op het moment suprême zijn lied ten tonele zou brengen. Luisa, de zus van Salvador die het lied voor hem schreef, moest zelfs de eerste repetities voor hem invallen. De conditie van het Portugese zangtalent is niet optimaal, hij is herstellende van een hernia.

Geen fastfoodmuziek

‘Ik hou niet van ‘fastfoodmuziek’ zonder doel, mijn liedjes moeten een betekenis hebben. Ik zing met mijn hart’, zei Salvador kort voor zijn deelname. Deze uitspraak herhaalde hij tijdens zijn overwinningspeech. ‘We leven in een wereld vol vervangbare muziek. Muziek is geen vuurwerk, zonder gevoel. Dit kan een overwinning zijn voor de muziek, voor mensen die muziek maken en nog iets te vertellen hebben. Laat ons proberen iets te veranderen en de muziek terug te brengen. Dat is het belangrijkste’. Hij ergert zich verder aan het feit dat radiozenders de mensen overspoelen met slechte muziek. ‘Ze herhalen die nummers 16 keer per dag en verplichten mensen om het goed te vinden.’

Hoogst haalbare resultaat

Zus Luisa schreef het succes van haar winnende broer toe aan zijn simpliciteit… en de interpretatie ervan. ‘Soms denk ik dat ik hem ‘Happy Birthday’ had kunnen laten zingen, en dat hij nog steeds had gewonnen’, aldus Luisa. Als je kijkt naar de meeste optredens die voorbij kwamen (ja we geven toe dat er zo nu en dan ook prachtig werd gezongen), spreken we haar niet tegen. Toen het winnende lied aan het einde van het programma opnieuw werd gezongen, was zij ook van de partij in een misschien wel even zo mooi duet.

Het zingen van liedjes

We zijn benieuwd wat deze overwinning verder nog losmaakt en of het ook van invloed is op de songfestivals in de toekomst. Misschien brengt Salvador met zijn overwinning plus oproep een beweging op gang waardoor de organisatie van het festival eens goed in de spiegel kijkt en zich afvraagt wat nu eigenlijk de bedoeling is van het evenement, en hoe het ooit is begonnen. Door de steeds verder oprukkende commercie, en de perverse prikkels die op de loer liggen als het het gaat om de beste te zijn, is het songfestival niet het enige voorbeeld van initiatieven waar uiteindelijk de weg wordt kwijtgeraakt. Laten we hopen dat de spiegelsessie doorgaat en dat de conclusie die wordt getrokken als volgt luidt: het zingen van liedjes.

Het optreden was in elk geval een masterclass effectief communiceren van maximaal drie minuten, die als het aan ons ligt verplicht lesmateriaal wordt op communicatieopleidingen. Youtube-filmpjes worden steeds populairder en sluiten goed aan bij de jonge(re) generatie. Met inzicht waar het bij communicatie echt om draait, kun je namelijk niet vroeg genoeg beginnen: we leven in een tijdperk waar vorm en franje steeds meer terrein winnen, terwijl de inhoud, authenciteit en de kwetsbaarheid belangrijker is.

Related Posts